De Roma hebben altijd een warm plekje gehad in het hart van Herman en Anne-Lise Lubbers sinds zij van start gingen met hun hulpverleningswerk onder de allerarmsten in de Albanese bergdorpen. De Romagemeenschap is vaak een ‘ondergeschoven kindje’ en krijgt meestal niet de zorg en aandacht die ze wel degelijk nodig hebben. Vandaar ook dat het Romaproject van het Albanië Comité zo’n mooie en dankbare taak is om de schouders onder te zetten.
‘Dit project heeft ons hart en het raakt ons altijd weer als we zien in welke omstandigheden deze mensen leven,’ zegt Anne-Lise Lubbers. ‘We zien families met kinderen zelfs in de winter op blote voeten of slippertjes door de vuile straatjes lopen. Ze leven op een vuilnisbelt, hartverscheurend! Sinds 1993 evangeliseren wij onder de straatkinderen in de hoofdstad Tirana. Wij zien als stichting om naar de voor het merendeel zigeuner- en Romakinderen in Woord en daad.’
De Roma of Sinti zijn van oorsprong een nomadisch volk. Ze werden vroeger ook wel zigeuners genoemd, maar die benaming kreeg een negatieve bijklank. Het Engelse woord gypsy en het Franse bohémiens klinken vrolijker en kleurrijker. En dat past een stuk beter bij de Romagemeenschap. Roma hebben van nature een vrolijke cultuur. Zang, dans, muziek, samenzijn met familie en vrienden is kenmerkend voor hen.
Scholingsprogramma
In Albanië heeft de Romagemeenschap geen mogelijkheden om onderwijs te krijgen vanwege hun grote armoede. Het Albanië Comité is vijf jaar geleden gestart met een scholingsprogramma voor de Romakinderen van Rruga Ura, een wijk in Tirana.
‘De insteek en voorwaarde van dit project is, dat de Romakinderen die wij sponseren naar school gaan. Als de kinderen zich hieraan houden, komt automatisch het hele gezin in het project. Dit houdt in dat de ouders en ook de broertjes en zusjes samen met het sponsorkind kleding en schoeisel krijgen. Bovendien mag het hele gezin eten bij de gaarkeuken, zodat ze wekelijks voedzame maaltijden krijgen. Voor het sponsorprogramma wordt een officieel contract gesloten met de ouders/familie, om zich aan de gemaakte afspraken te houden.’
Ander bestaan
Door ook de Romakinderen naar school te laten gaan via het KANS-project (Kinderen Albanië Naar School) van het Albanië Comité, krijgen ze de kans zich te ontwikkelen en een beter bestaan op te bouwen dan hun ouders. Anders is de kans groot dat deze kinderen thuisgehouden worden om te bedelen, voor de kleintjes moeten zorgen of als jonge tiener uitgehuwelijkt worden.
‘Het is tot dusver een heel mooi en geslaagd project,’ laat Anne-Lise weten. ‘Er is zelfs een eigen christelijke Romakerk opgericht, met zondagse kerkdiensten en doordeweeks diverse bijeenkomsten zoals vrouwencontactmiddagen en activiteiten als zondagschool en clubs voor de kinderen. Ook wordt er aandacht besteed aan o.a. hygiëne en hoe belangrijk de vaderrol is in een gezin. Wij gaan geregeld op bezoek bij de Romagemeenschap en hebben een hechte band opgebouwd met de gezinnen en het personeel van de gaarkeuken. Een knuffel en een aai over de bol zijn belangrijk. Gods liefde is er ook voor hen. We willen de Roma graag in Woord en daad blijven helpen.’